लेखक: विजय जाधव
टॅग: मराठी निबंध, शालेय निबंध, मराठी लेखन
येशाजी कंक – राजाचे विश्वासू अंगरक्षक | भाग १
 |
शिवाजी महाराजांचे अंगरक्षक |
SEO टॅग्स (Tags):
येशाजी कंक, शिवाजी महाराजांचे अंगरक्षक, मराठा इतिहास, मराठी वीर, इतिहास, Maratha History, Shivaji Maharaj Bodyguard, Yeshaji Kank, मराठी निबंध, इतिहासातील योद्धे
Keyword:
येशाजी कंक
शिवाजी महाराजांचे अंगरक्षक
स्वराज्याचे वीर योद्धे
मराठा इतिहास
शिवकालीन शूरवीर
छत्रपतींचे विश्वासू सैनिक
मराठी इतिहासातील अज्ञात वीर
राजगड युद्ध
अंगरक्षकांचे बलिदान
शिवाजी महाराजांचे संरक्षण
Meta Title:
येशाजी कंक – शिवरायांचे निष्ठावान आणि अज्ञात अंगरक्षक | प्रेरणादायी मराठी इतिहास
Meta Description:
शिवाजी महाराजांचे अंगरक्षक असलेले येशाजी कंक यांचा इतिहास, त्यांची निष्ठा, पराक्रम व स्वराज्यासाठी त्यांनी दिलेले योगदान यावर आधारित माहितीपूर्ण लेख. वाचा मराठा साम्राज्याच्या या "थोर योद्ध्याची गौरवगाथा"
"येशाजी कंक – शिवरायांचे निष्ठावान अंगरक्षक"
| भाग १
मराठा साम्राज्याचा पाया हा केवळ तलवारीच्या धगधगत्या पात्यावर नव्हे, तर निष्ठेच्या अभेद्य भिंतीवर घालण्यात आला होता. छत्रपती शिवाजी महाराजांसारख्या तेजस्वी नेतृत्वाच्या सावलीत अनेक निष्ठावान, कर्तव्यनिष्ठ आणि स्वराज्यप्रिय वीर उभे होते. अशाच धैर्यवान व विश्वासार्ह सेनानींपैकी एक होते – येशाजी कंक. महाराजांचे अति विश्रांत्य अंगरक्षक म्हणून त्यांनी केवळ शरीरानेच नव्हे, तर मनोभावे स्वराज्याच्या सेवेस स्वतःला अर्पण केले होते. त्यांची निष्ठा, प्रामाणिकपणा व पराक्रम इतिहासात अजरामर ठरले आहेत.
येशाजी कंक कोण होते?
येशाजी कंक हे छत्रपती शिवाजी महाराजांचे अंगरक्षक प्रमुख होते. कुळ व वंशाच्या अभिमानापेक्षा त्यांनी कर्तृत्वाची गाथा लिहिली. सामान्य कुलात जन्म घेतलेला हा पुरुषार्थी योद्धा आपल्या निष्ठा, धैर्य आणि स्वामिभक्तीच्या बळावर महाराजांच्या अंतःकरणात अढळ स्थान प्राप्त करू शकला.
ते महाराजांच्या शेजारी सदैव सावधपणे उभे राहणारे, सावलीसारखे साथ देणारे रक्षक होते – दिवस असो वा रात्र, विश्रांती असो वा संकट, त्यांचा ध्यास एकच – ‘महाराज सुरक्षित राहावेत!’ या कर्तव्यात त्यांनी कधीच क्षणभरही दुर्लक्ष केलं नाही, हेच त्यांच्या निष्ठेचं खरं प्रमाण होय.
"शिवरायांचा अंगरक्षक – रक्षणापलीकडचं कार्य?"
छत्रपती शिवाजी महाराज हे सतत संकटांनी वेढले गेलेले एक युगपुरुष होते. त्यांच्या जीवनप्रवासात अनेकदा प्राणसंकटांची छाया निर्माण झाली. अशा प्रत्येक प्रसंगी राजांचे अंगरक्षक दक्ष, सजग आणि पराक्रमी असणे अत्यावश्यक ठरते.
येशाजी कंक हे महाराजांच्या अंगरक्षक पदावर असतानाही केवळ रक्षणापुरते सीमित नव्हते; ते शिवरायांच्या व्यक्तिमत्वाशी निष्ठेने जोडले गेले होते. त्यांनी संकटांच्या छायेत उभं राहत राजांचे संरक्षण हीच आपली 'सेवा' मानली.
अफजलखान वधाच्या मोहिमेत भूमिका
शिवकालीन इतिहासातील सर्वात निर्णायक आणि धाडसी प्रसंग म्हणजे अफजलखान वध. हा वध केवळ तलवारीचा नव्हे, तर चातुर्य, निष्ठा आणि रणनीतीचा विजय होता. या अत्यंत गोपनीय आणि जोखमीच्या मोहिमेत महाराजांच्या सभोवताली फक्त काही अत्यंत निष्ठावंत, धैर्यशील आणि गोपनीयतेचे पालन करणारे शिलेदार उपस्थित होते. येशाजी कंक हे त्यामध्ये अग्रस्थानी होते — महाराजांच्या सावलीप्रमाणे सतत त्यांच्याबरोबर.
> अफजलखान भेटीची आखणी अत्यंत गुप्ततेने पार पडली. प्रत्येकाला ठराविक भूमिका सोपवली गेली. येशाजी कंक यांची भूमिका होती – महाराजांच्या मागे सजगतेनं उभं राहून त्यांच्या प्राणरक्षणाची जबाबदारी पार पाडणे. वधाच्या त्या नाजूक क्षणी, येशाजींनी आपल्या सतर्कतेनं आणि धैर्यानं इतिहास घडवण्यात मोलाचा वाटा उचलला.
जेव्हा अफजलखानाने शिवरायांवर आकस्मिक आघात करण्याचा प्रयत्न केला, तेव्हा येशाजी कंक क्षणाचाही विलंब न करता पुढे सरसावले. त्यांनी आपल्या तलवारीचा निर्णायक प्रहार करत त्या कुटिल कटाचा उद्देश असफल ठरवला. त्यांच्या सजगतेमुळे महाराजांचे रक्षण अत्यंत नाट्यमय क्षणी शक्य झाले.
जिथे निष्ठा असते, तिथे इतिहास घडतो
येशाजी कंक यांची स्वामीभक्ती इतकी दृढ होती की, महाराजांच्या सुरक्षेसाठी त्यांनी कोणतीही किंमत वगळली नाही. अनेक संकटप्रसंगी त्यांनी स्वतः पुढे सरसावत धोक्याला रोखलं.
एक प्रसंग असा घडला, की शिवाजी महाराज एका अत्यंत गुप्त भेटीसाठी बाहेर पडले होते. त्या वेळी परिसरात काही रहस्यमय हालचाली जाणवताच, येशाजींनी आपल्या शिपायांना तत्काळ सज्ज केलं आणि संभाव्य संकट टाळलं. अंगरक्षक म्हणून त्यांच्या आकलनशक्ती, तात्काळ निर्णयक्षमतेतूनच त्यांच्या यशाचा पाया घडला.
अंगरक्षक म्हणून यशाची गुरुकिल्ली
अंगरक्षक होणं म्हणजे केवळ शस्त्रधारण नव्हे, तर त्यामागे असते –
रणनितीचा अनुभव आणि सतत जागृत मन:स्थिती
गुप्त खबरी यंत्रणांची जाण आणि सूक्ष्म निरीक्षणशक्ती
शत्रूंच्या हालचालींचं वेध घेण्याची तल्लख दृष्टी
राजाच्या विचारसरणीचा अंतःस्पर्श आणि वर्तनाचे भान
आज्ञेची अंमलबजावणी करताना संयम आणि निष्ठेचा परिचय
येशाजी कंक यांनी अंगरक्षकपदाच्या सीमांना पार करून स्वकर्तृत्वाने छत्रपतींच्या विश्वासाचा किल्ला जिंकला होता — आणि त्यामुळेच ते राजकारण, संरक्षण आणि निर्णयप्रक्रियेचा अविभाज्य भाग बनले.
ऐतिहासिक महत्त्व
येशाजी कंक यांचं नाव शिवकालीन इतिहासात अनेकदा ठळकपणे उमटलेलं आढळतं. अनेक बखरींमध्ये, महाराजांच्या चरित्रसाहित्यामध्ये आणि काही इंग्रजी अभिलेखांमध्येही त्यांच्या शौर्याची ठसठशीत नोंद घेतलेली आहे.
त्यांनी दिलेलं योगदान हे केवळ रणांगणापुरतं सीमित नव्हतं. छत्रपतींच्या दैनंदिन जीवनात, निर्णयप्रक्रियेत, आणि प्रत्येक संवेदनशील क्षणी, येशाजी कंक हे त्यांच्या जिव्हाळ्याच्या, पूर्ण विश्वासास पात्र अशा थोडक्या व्यक्तींमधले एक होते.
येशाजी कंक यांचा वारसा
इतिहासाच्या पानांमध्ये ज्यांचं नाव मोठ्या आवाजात घेतलं गेलं नाही, पण जे छत्रपतींच्या सुरक्षिततेसाठी प्रत्येक क्षणी सावलीसारखे उभे राहिले – अशा येशाजी कंकांसारख्या शूर मावळ्यांची गाथा आज पुन्हा उजेडात यायला हवी.
आज आपण वीरगाथा ऐकतो, प्रेरणा घेतो; पण त्या प्रत्येक गाथेमागे काही अशा न सुचलेल्या, पण काळाच्या प्रवाहाला वळण देणाऱ्या व्यक्ती असतात. येशाजी कंक यांची कथा ही केवळ इतिहासाची आठवण नसून, आजच्या तरुणाईला धैर्य, कर्तव्यनिष्ठा आणि निस्सीम विश्वासाचं जिवंत उदाहरण आहे.
येशाजी कंक – राजाचे विश्वासू अंगरक्षक | भाग २
लेखक: विजय जाधव
छत्रपती शिवाजी महाराज हे केवळ युद्धनीतीत पारंगत नव्हते, तर त्यांच्याभोवती असलेले निष्ठावान, शूर आणि प्राणांची बाजी लावणारे सेनानी हेच स्वराज्याच्या स्थापनेचे खरे आधारस्तंभ होते. अशाच धैर्यशाली, निस्सीम निष्ठावान योद्ध्यांपैकी एक म्हणजे येशाजी कंक. भाग १ मध्ये आपण त्यांच्या शौर्याचा आणि अंगरक्षक म्हणून केलेल्या अतुलनीय कार्याचा वेध घेतला.
या भागात आपण जाणून घेणार आहोत त्यांच्या वीरमोहिमा, रणभूमीवरील पराक्रम, आणि छत्रपतींसाठी त्यांनी दाखवलेल्या असामान्य नेतृत्वगुणांची झलक.
"पन्हाळगड ते विशाळगड – शौर्य आणि संघर्षाचा ऐतिहासिक प्रवास"
१६६० मध्ये बीजापूरच्या आदिलशाहीतील आक्रमक सेनापती सिद्दी जौहर याने पन्हाळगडाला मोठा वेढा दिला.
महाराज गडात अडकले होते. मदतीचे सगळे मार्ग बंद झाले होते आणि पुरवठाही खंडित झाला होता. गडावरील परिस्थिती दिवसागणिक कठीण होत चालली होती.
या बिकट काळात शिवाजी महाराजांनी एक धाडसी पाऊल उचलण्याचा निर्णय घेतला – शत्रूच्या वेढ्यातून बाहेर पडायचं!
या धाडसाच्या योजनेसाठी काही निवडक मावळ्यांची निवड झाली. येशाजी कंक यांच्यावर एक मोठी जबाबदारी सोपवण्यात आली – महाराजांच्या जागी राहून त्यांचा वेष धारण करायचा, जेणेकरून शत्रूंचं लक्ष विचलित राहील. हे काम जीवावर बेतणारे होते, पण येशाजींनी ती जबाबदारी पूर्ण निष्ठेने स्वीकारली.
ही चढाई केवळ तलवारीच्या धारेवर चाललेली नव्हती, तर अतिशय शिस्तबद्ध रणनीती, मानसिक तटस्थता आणि अपार धैर्याची कसोटी होती. पन्हाळगड ते विशाळगड हा मृत्युलोकाचा अंधार चिरत केलेला दुर्धर प्रवास होता. या अंधारातील तेजस्वी दीप बनले – बाजीप्रभू देशपांडे, ज्यांचं बलिदान अजरामर आहे. मात्र या मोहिमेच्या गूढ आणि धोकादायक आराखड्यात येशाजी कंक यांनी दाखवलेली निष्ठा आणि शौर्य हे देखील इतिहासाच्या पानांवर कोरलेलं असावं, इतकं भव्य आणि विस्मरणात न जाणारं होतं.
गड सोडताना मागून येणाऱ्या छावणीवर नजर ठेवणे, वाटेत असलेल्या शत्रूच्या टेहळणी चौक्यांना चुकवणे, आणि महाराजांना थेट गडाच्या सुरक्षित अंतरात पोहोचवणे – हे काम त्यांनी शांतपणे, पण अत्यंत दक्षतेने पार पाडलं.
गुप्त मोहिमांतील योगदान
शिवाजी महाराज केवळ रणभूमीतच नव्हे, तर गूढ युक्ती, धोरणशास्त्र आणि अत्यंत गुप्त मसलतींमध्येही निष्णात होते; अशा वेळी येशाजी कंक हे त्यांच्या अंधारातील विश्वासू सेनानीसारखे कार्यरत असत.
एकदा छत्रपती शिवाजी महाराज एक महत्त्वपूर्ण राजनैतिक संवादासाठी मुघल दूतासोबत गुप्त मसलतीस गेले होते. त्या निर्णायक भेटीनंतर सभास्थळातून बाहेर पडत असताना, एका संशयास्पद आणि शस्त्रसज्ज व्यक्तीने अचानक महाराजांकडे झेप घेतली. परिस्थितीचं गांभीर्य ओळखण्याआधीच येशाजी कंक वज्रगतीने पुढे झेपावले आणि त्या व्यक्तीचा मार्ग रोखून संभाव्य घातक कटाचा वेळीच बंदोबस्त केला.
ही घटना अधिकृत ऐतिहासिक नोंदींमध्ये मोठ्या प्रमाणावर आढळत नाही, पण काळाच्या कप्प्यात जपल्या गेलेल्या बखरींमध्ये असे अनेक प्रसंग नमूद झालेत, जे येशाजी कंक यांच्या जागरूकतेचं आणि शौर्याचं जिवंत चित्र उभं करतात. ही अशी क्षणचित्रं आहेत, जी त्यांची निष्ठा आणि महाराजांसाठी असलेलं समर्पण अधोरेखित करतात.
रणांगणातील कर्तृत्व
येशाजी कंक हे केवळ संरक्षणापुरते मर्यादित नव्हते; त्यांनी रणभूमीवरही आपल्या धैर्याचं आणि युद्धकौशल्याचं ठसठशीत दर्शन घडवलं. राजगडावरून खाली उतरणाऱ्या बीजापुरी सैन्यावर एक चक्रावेगाने हल्ला चढवण्याची रणनिती आखली गेली होती. ही मोहीम अत्यंत जोखमीची होती – कारण त्याच वेळी महाराज स्वतः युद्धभूमीवर उपस्थित राहणार होते.
येशाजी कंक यांनी आपल्या निवडक मावळ्यांची एक धडाकेबाज फौज उभी केली आणि पुढील रणनितीची धुरा स्वतः हाती घेतली. त्यांनी शत्रूच्या लक्षात येण्याआधीच एका आक्रमक मनोवृत्तीनं हल्ला चढवला, त्यांच्या छावण्यांची दिशाभूल केली आणि महाराजांच्या गटासाठी सुरक्षित मार्ग उघडला. ही सगळी कारवाई विलक्षण धैर्य, दूरदृष्टी आणि अचूक नियोजन याचं उदाहरण ठरली.
त्या निर्णायक क्षणी येशाजी कंक यांनी शत्रूच्या सेनापतीवर अचूक वार करत त्यांच्या फौजेचं नेतृत्व संपवलं. या आक्रमणामुळे शत्रूंची रचना कोलमडली आणि रणांगणावर स्वराज्यसेनेचा विजय निश्चित झाला.
अंगरक्षक ते रणनीतीकार
छत्रपती शिवाजी महाराजांनी आपल्या सहकाऱ्यांची निवड केवळ शौर्यावर नव्हे, तर दूरदृष्टी, निष्ठा आणि निर्णयक्षमतेच्या आधारे केली. येशाजी कंक हे त्यांचे असेच एक विश्वासू स्तंभ होते – जे रणभूमीवर जितके धारदार होते, तितकेच रणनीती आखण्यात आणि संकटप्रसंगी शांत निर्णय घेण्यात पटाईत होते.
त्यांनी काही अत्यंत गुप्त मोहिमा राबवल्या, ज्यांत शत्रूच्या तळातील गूढ हालचाली समजून घेणं आणि त्यांच्या डावपेचांना आधीच उधळून लावण्याची क्षमता त्यांनी दाखवली. येशाजी कंक यांनी आपल्या निवडक मावळ्यांना अगदी कसोशीने तयार केलं, आणि हे सर्व योजनेप्रमाणे अचूकपणे पार पाडण्यात ते यशस्वी ठरले.
त्यांच्या प्रभावी कार्यगतीमुळे, महाराजांनी त्यांना अंगरक्षकप्रमुखाच्या पलिकडे नेऊन गोपनीय रणनीतीमंडळात स्थान दिलं.
येशाजी कंक व महाराजांमधील नातं
इतिहासात केवळ लढाया नव्हे, तर माणसांमधील नातेसंबंधही मोठ्या अर्थांनी जपले गेले आहेत. छत्रपती शिवाजी महाराज आणि येशाजी कंक यांचं नातं केवळ राजकीय किंवा सैनिकी नव्हतं – ते एकमेकांवर असलेल्या अपार विश्वासाचं प्रतीक होतं. संकटाच्या क्षणी कोणतीही शंका न घेता आदेश पाळणं, आणि महाराजांनीही अशा मावळ्यांवर निर्भयतेने जबाबदारी सोपवणं – या संबंधामध्ये परस्पर आदराची आणि कार्यक्षमतेची साखळी होती.
एकदा महाराज दिवसभराच्या थकव्याने झोपी गेले होते. सभोवताल शांतता होती, पण येशाजी कंक मात्र पूर्ण रात्र महाराजांच्या भोवती सावधपणे फिरत पहारा देत राहिले. त्यांच्या मावळ्यांनी आश्चर्याने विचारलं, "सरदार, तुम्ही झोपणार नाही का?" येशाजी सौम्य हसत म्हणाले – "राजा विसावलेला आहे, म्हणजे माझं रक्षण सफल आहे. मला झोप त्याच समाधानात लाभते."
Keyword:
मराठा साम्राज्य
स्वराज्य रक्षण
इतिहासातील प्रेरणादायी व्यक्तिमत्व
युद्धनीती आणि शौर्य
महाराष्ट्राचे शूर योद्धे
ऐतिहासिक योद्ध्यांची चरित्रे
येशाजी कंक चरित्र
वीर मावळे
अंगरक्षक प्रमुख
महाराष्ट्राचा अभिमान
उत्तरदायित्वाची जाणीव
स्वराज्य ही केवळ संकल्पना नव्हती – ती प्रत्येक मावळ्याच्या शिरावरची जबाबदारी होती. येशाजी कंकांसाठी ती जबाबदारी म्हणजे भक्ती होती. एकदा छत्रपती शिवाजी महाराजांनी थोड्या चिंतेने विचारलं, "तुझं रक्षण कोण करेल?"
त्यावर येशाजी अत्यंत संयमाने उत्तरले –
"माझं रक्षण जर राजाच्या रक्षणात सामावले असेल, तर त्याहून मोठं भाग्य कोणतं?"
येशाजी कंक यांचा शेवट
इतिहासाच्या दस्तऐवजांनुसार, येशाजी कंक यांनी अनेक धाडसी मोहिमांमध्ये भाग घेतला. अखेरच्या एका अत्यंत जोखमीच्या मोहिमेत, त्यांनी स्वतःचा जीव धोक्यात घालून छत्रपती शिवाजी महाराजांना सुरक्षित बाहेर काढले. ही त्यांची अखेरची लढाई ठरली – ज्यात त्यांनी स्वराज्यासाठी स्वतःचं सर्वस्व अर्पण केलं.
तो प्रसंग अत्यंत तणावपूर्ण होता – एका दुर्गावर अचानक शत्रूचा हल्ला झाला. महाराज थेट धोक्याच्या वळणावर होते. तेव्हा येशाजी कंक वाऱ्याच्या वेगाने पुढे सरसावले. त्यांनी महाराजांना सुरक्षित स्थळी पोहोचवलं आणि स्वतः शत्रूंच्या मार्गात उभे राहिले. लढताना त्यांना गंभीर जखमा झाल्या, पण महाराजांचा जीव वाचवण्यात त्यांनी यश मिळवलं.
शेवटच्या क्षणापर्यंत येशाजी कंक महाराजांच्या सुरक्षेसाठी लढत राहिले. रणभूमीवर त्यांनी जेव्हा प्राणत्याग केला, तेव्हा ते केवळ एका शूर मावळ्याचे नव्हते, तर संपूर्ण स्वराज्याच्या निष्ठेचे प्रतीक बनले. त्यांच्या जाण्याने शिवछत्रपतींनी एक असा साथीदार गमावला, ज्याचं स्थान इतिहासात अढळ आहे.
आधुनिक काळात येशाजी कंक यांची प्रेरणा
आजच्या काळात अंगरक्षक असो, अधिकारी असो, की कोणताही जबाबदार व्यक्ती – येशाजी कंक यांचं जीवन हे कर्तव्यनिष्ठा, जागरूकता आणि अटळ निष्ठेचं अजरामर उदाहरण ठरतं. त्यांच्या कार्यातून आपण हे शिकतो की, जेव्हा मनात स्वराज्याचं स्वप्न असतं, तेव्हा कोणतीही भूमिका लहान नसते.
येशाजी कंक यांच्या जीवनातून तरुण पिढीने हे शिकायला हवं की, नुसती ताकद पुरेशी नसते – विश्वास मिळवण्यासाठी शौर्याबरोबरच निष्ठा, प्रामाणिकपणा आणि आत्मसमर्पणाची भावना लागते.
शालेय अभ्यासक्रमामध्ये त्यांच्या विषयी फारसा उल्लेख नसला तरी, इतिहासाच्या पानांमधून त्यांनी कायमचं स्थान निर्माण केलं आहे.
उपसंहार – इतिहासाच्या सावलीतील तेजस्वी योद्धा
येशाजी कंक यांचं नाव आज कदाचित इतिहासाच्या पानांवर फारसं झळकत नाही, पण छत्रपती शिवाजी महाराजांच्या विश्वासात, स्वराज्याच्या शिल्पात आणि त्यागाच्या शौर्यगाथांमध्ये ते नेहमीच अढळ राहिले आहेत.
त्यांचं जीवन आपल्याला शिकवून जातं की –
"नेहमी पुढे राहणं ही यशाची खूण नाही, तर योग्य वेळी योग्य पावलं उचलणं हे खरे शौर्य आहे."
शिवरायांना सावलीप्रमाणे साथ देणारा हा वीर, इतिहासातला एक शांत पण धगधगता दीपस्तंभ आहे.
📢 आपल्या भावना शेअर करा!
तुम्हाला येशाजी कंक यांची शौर्यगाथा प्रेरणादायक वाटली का?
तर ही पोस्ट शेअर करा आणि आपल्या मित्रांना देखील या अज्ञात पण थोर योद्ध्याची ओळख करून द्या.
💬 तुमचं मत खाली कॉमेंटमध्ये नक्की लिहा –
स्वराज्याच्या या वीरासाठी आपला अभिमान व्यक्त करा!
सूचना:
या ब्लॉगवरील माहिती सार्वजनिक स्त्रोतांवर आधारित असून, ती फक्त शिक्षण व मार्गदर्शनाच्या हेतूने तयार करण्यात आली आहे. येथे दिलेली माहिती लेखकाच्या वैयक्तिक मतांवर आधारित असू शकते. कृपया आवश्यकतेनुसार तज्ञांचा सल्ला घ्यावा.
सर्व अधिकार लेखकाकडे राखीव © 2025
New Marathi Nibandh.